Mahjong: een beleving, elke week weer…..

Maandag, drukke dag, maar de kriebels beginnen al. Naarmate de avond dichterbij komt worden de kriebels sterker.
Dan is het zo ver, na een snelle maaltijd, op de fiets. Het is maar een klein eindje rijden, maar ik trap steeds harder. Daar zie ik het gebouw al, stoplichten staan altijd te lang op rood. Fiets op slot en gauw naar boven. Kopje koffie mee en dan de zaal in. Tafels staan al klaar met stenen en puntenlijst. Een gekleurde munt trekken om te kijken aan welke tafel je speelt.

Daar liggen ze dan, nog niet geordend, door elkaar. Ze willen aangeraakt worden en mijn handen voelen aan de stenen! Ja, dat is het!
De ene keer zachte, de andere keer gladde stenen, altijd dezelfde grootte. Een zucht van zaligheid komt uit mijn longen en dat gevoel heb ik maandagavond telkens weer!

De tafel is gevuld met je medespelers, zijn het toppers of kan ik ze wel aan? Aan het eind van de avond zal je het weten.
Husselen en de muur bouwen, de stenen gaan als stukjes geurende zeepjes door je handen. Klik, klik, klik. Het geluid van het bouwen aan de muur.
Er trekt een tinteling door je handen, dit is zo heerlijk! De muur wordt gesloten, precies zoals het hoort, dobbelstenen gaan in het rond. Wie wordt Oost? Er zijn spelers die een uitgesproken hekel hebben aan de donkere lat, anderen (de meeste) vinden het erbij horen (zo is het spel en zo wordt het gespeeld!).
De muur gaat open, de stenen zweven door de lucht en staan op je lat.
Wat een plaatje, wat een chaos!
Je wenst je medespelers veel plezier en geluk. De eerste steen wordt in het veld gelegd. Het
is begonnen. Ik mag weer Mahjong spelen.

De pungs, chows, kongen en Mahjongs vliegen je om de oren! Je bent wachtend op die verlossende steen die maar niet komt! Dillema’s, welke steen gooi ik nu weg? Dan maar geen tweelingen of een windenslang. Een remise is soms een opluchting, maar heb je prachtige combinaties op je lat liggen dan kan je wel janken!

Je houdt van bepaalde stenen, bamboe stenen geven mij een geïrriteerd gevoel, bamboe 8 griezel ik van! Maar teken 8 daar houd ik van, zo prachtig met een soort dakje!
Maar je doet er steeds weer afstand van.

Zo in je spel op gaan, verlies je de tijd uit het oog. Voor je het weet is het tijd en worden de stenen opgeruimd in hun doos, kleedjes opgerold en latten gebundeld. Tot volgende week!

Je fietst op je gemak naar huis, nagenietend van een mooi spel of je zelf voor je kop slaan van de verkeerde steen weggooien. Maar het gelukzalig gevoel blijft.
Ik heb een heerlijke avond gehad op mijn Mahjongclub, ik kan er de hele week weer tegen. Totdat de kriebels weer beginnen……………

Een Mahjongspeler